Wie ben ik?

Doordat ik als kind er al voldoening uit kon putten om mensen te helpen, ben ik ergotherapie gaan studeren. In 1996 studeerde ik af en ging werken in een organisatie voor mentaal gehandicapte personen. Na enkele jaren kreeg ik een vaste job in een rust- en verzorgingstehuis, waarna ik in 2003 overgeschakeld ben naar de Thuiszorgwinkel van CM waar ik meer dan 18 jaar gewerkt heb.

In 2017 kwam ik voor het eerst in contact met FKC en was op slag geïnteresseerd. Ik schreef me dan ook onmiddellijk in voor de opleiding.

Nog voor ik de lessen kon aanvatten, kwam ik in een burn-out terecht. Ik heb tijdens die periode zelf kunnen ervaren wat FKC kan betekenen en dat gaf mij een extra motivatie om me hierin vast te bijten en te verdiepen.

Ondertussen is het voor mij een echte passie geworden. Mensen kunnen helpen op een wezenlijk niveau geeft mij enorm veel voldoening.

Waarom ook Rouw- en verliesconsulent?

Door een verlieservaring in mijn naaste familie begin 2018, heb ik ervaren hoe machteloos je je kan voelen in zo’n situatie. Hoe eenzaam je kan zijn in je verdriet, terwijl er zoveel mensen rondom je hetzelfde meemaken en je proberen bij te staan.

Ook heb ik gemerkt dat er voor palliatieve mensen, die ervoor kiezen om niet meer opgenomen te worden in het ziekenhuis, op mentaal vlak weinig ondersteuning te vinden is.

Deze periode heeft een enorme indruk op mij gemaakt en het heeft me doen beseffen dat er zovelen zijn die in een soortgelijke situatie terechtkomen. Die mensen wil ik graag ondersteunen, hen inzicht doen krijgen in de normale reacties en gevoelens die zich kunnen voordoen in zo’n situatie, om op die manier het lijden draaglijker maken. Daarbij wil ik niet alleen de naaste familie bijstaan, maar ook zeker de zieke zelf, die eveneens zware rouwarbeid moet leveren bij het afscheid nemen van het leven.

Hierin is mijn kennis als FKC-hulpverlener zeker een meerwaarde.